‘Ενας πολύ καλός μου φίλος ήταν η αιτία της γνωριμίας μας. Μέχρι τότε υπήρχε ένα κενό στη ζωή μου. Η καθημερινότητα, τα προβλήματα, το άγχος με “ἑκλειναν” στον εαυτὀ μου.
Ἐτσι πήρα την απόφαση και “βγήκα” ένα βράδυ μετά τη δουλειά μαζί του. Ὀπως όλα τα πρώτα ραντεβού, ένιωθα άβολα στην αρχή, αλλά με τον καιρό όλα άλλαξαν.
ΕΓΩ άλλαξα, δεν μου έφτανε πλέον η μισή ώρα, ήθελα κι άλλο χρόνο μαζί του. Με έκανε να νιώθω δυνατή, ελεύθερη να μη φοβάμαι τις δυσκολίες, τον πόνο, την απαγοήτευση. Κατάφερα να αδειάζω από τα προβλήματα της ημέρας και να γεμίζω με ενέργεια παρόλο την κούρασή μου.
Όταν δε η βόλτα μας γίνονταν σε κάποιο βουνό….στη φύση, ένα χαμόγελο μόνιμα υπήρχε στο πρόσωπό μου.
ΕΥΤΥΧΙΑ, νομίζω πως η λέξη αυτή αντιπροσωπεύει τον “σύντροφό” μου.
Δεν μπορώ χωρίς αυτόν, είναι κομμάτι της ζωής μου.
Εύχομαι να έχω υγεία και μέχρι τα βαθιά γεράματα να είμαστε μαζί.
Το όνομά του: ΤΡΕΞΙΜΟ, πηγή δύναμης και υγείας.
ΔΕΝ ΖΗΤΑ…μόνο μου δίνει.

Με εκτίμηση προς το Σύλλογο Δρομέων Υγείας Θεσσαλονίκης,

ΘΩΙΔΟΥ ΕΛΕΝΑ