Η υπερβολή της προπόνησης
Πολλοί επίδοξοι δρομείς μπαίνοντας στον κόσμο του τρεξίματος , εμφανίζουν μία προπονητική όρεξη που τις περισσότερες φορές τους οδηγεί σε απρόβλεπτες γι΄ αυτούς καταστάσεις .
Το δρομικό κίνημα όπως έχω αναφερθεί και σε παλιότερα άρθρα μου αυξάνεται καθημερινά φτάνοντας σήμερα στην Ελλάδα σε δεκάδες χιλιάδες δρομείς που αναζητούν μία ενεργητική διέξοδο προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας.
Τις περισσότερες φορές ένας νέος και αρχάριος δρομέας αντιγράφοντας πολύ σύντομα το πρόγραμμα ενός έμπειρου αθλητή η παίρνοντας από το internet τα εκατοντάδες έτοιμα προπονητικά προγράμματα που κυκλοφορούν ξεκινάει και επιβαρύνει το σώμα του υποβάλλοντας το σε δοκιμασίες που ως τώρα ήταν άγνωστες γι΄ αυτό. Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το 70% περίπου των δρομέων αυτών είναι άνω των 40 ετών , τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικύνδινα για το ίδιο το σώμα.
Πως εξηγείται αυτό: Το σώμα ενός αρχάριου δρομέα στο ξεκίνημα της προπόνησης είναι ξεκούραστο, με αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται ευχάριστα και άνετα δίνοντας του την αίσθηση ότι καθημερινά μπορεί να βελτιωθεί πολύ γρήγορα. Στην φάση αυτή αγνοεί την έννοια αποκατάσταση – ξεκούραση και βλέποντας ότι μπορεί επιβαρύνει το προπονητικό του πρόγραμμα άνετα χωρίς να μεσολαβεί ξεκούραση και χωρίς να εφαρμόζει καθόλου την αρχή της προοδευτικότητας στον αθλητισμό…..χαίρεται με την βελτίωση και όπως λέμε στον αθλητισμό ‘’πλακώνεται’’ με ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Ποιες είναι οι συνέπειες: Εάν η προπόνηση γίνεται χωρίς να υπάρχει η προοδευτικότητα και η περίοδος αποκατάστασης μεταξύ των προπονήσεων με επιβάρυνση, τότε ο δρομέας εισέρχεται στο στάδιο της αποτυχημένης προσαρμογής η της «εξάντλησης» η οποία χαρακτηρίζεται από σύντομη κατάσταση υπερκόπωσης, καθώς ο οργανισμός του αθλητή δεν αναρρώνει, εξ’ αιτίας του ανεπαρκή χρόνου αποκατάστασης. Εάν η βαριά προπονητική υπερφόρτωση συνεχισθεί, χωρίς ο αθλητής να έχει την απαραίτητη ξεκούραση, η εξάντληση του αθλητή θα μετατραπεί σε χρόνια κόπωση και «υπερκόπωση» και ως εκ τούτου σε μειωμένες αγωνιστικές επιδόσεις. Πολλές φορές λόγω της ανεξέλεγκτης προπονητικής υπερφόρτωσης μπορεί να παρατηρηθούν και αλλαγές στους βιολογικούς και ορμονικούς δείκτες. Αυτό αφόρα όχι μονό τους αρχάριους αλλά γενικότερα όλες τις κατηγορίες των αθλητών.
Οι παράγοντες που οδηγούν στην εξάντληση και πολλές φορές στην υπερκόπωση του δρομέα είναι οι εξής:
1. Μονότονη σκληρή προπόνηση, χωρίς εναλλαγή υψηλότερης και χαμηλότερης επιβάρυνσης.
2. Απότομη αύξηση στη προπονητική επιβάρυνση.
3. Ανεπαρκής χρόνος αποκατάστασης μεταξύ των προπονήσεων. Έλλειψη μιας η δύο ημέρων μέσα στην εβδομάδα απόλυτης ξεκούρασης.
4. Ανεπαρκής πρόσληψη υδατανθράκων.
5. Μειωμένη πρόσληψη υγρών.
6. Ανεπάρκεια σιδήρου.
7. Μυϊκή προσπάθεια στην κατάσταση υπογλυκαιμίας.
8. Μονοτονία στην προπόνηση.
9. Πολλές αγωνιστικές υποχρεώσεις του αθλητή.
10. Υψηλή αύξηση προπονητικής επιβάρυνσης σε συνδυασμό με άλλες, εκτός προπονήσεων, σημαντικές υποχρεώσεις του αθλητή.
Γι΄ αυτό συνιστώ σύνεση στην προπονητική επιβάρυνση και οπωσδήποτε προπονητική καθοδήγηση.
Αυτό που λέω πάντα στους αθλούμενους είναι : α) όταν είσαι καλά στην προπόνηση και αισθάνεσαι ότι μπορείς να υπερβάλεις κάνε αυτό που λέει ο προπονητής η το προπονητικό πρόγραμμα (τίποτε παραπάνω) κι ας φύγεις ξεκούραστος από την προπόνηση & β) εάν αισθάνεσαι κουρασμένος κάνε την μισή προπόνηση, η περπάτα η φύγε στο σπίτι σου για ξεκούραση…μην προσπαθείς όμως να βγάλεις το πρόγραμμα.
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Γυμναστής – Προπονητής
Με ειδικότητα τον κλασσικό Αθλητισμό
Αναδημοσίευση από το runningnews.gr
