Είναι παραπάνω από σαφές ότι η άθληση και το τρέξιμο ιδιαίτερα, είναι ευεργετικά για την υγεία. Το τρέξιμο όχι μόνο βοηθάει να έχει κανείς ένα υγειές σώμα αλλά και να βελτιώσει τη σεξουαλική του ζωή. Η τακτική άσκηση επίσης, μπορεί να βελτιώσει τις νοητικές μας ικανότητες.
Έτσι, το τζόκινγκ μπορεί να αποτρέψει ενδεχομένως μία επερχόμενη γεροντική άνοια. Αλλά μια βελτίωση των πνευματικών λειτουργιών σημαίνει πραγματικά ότι οι δρομείς είναι επίσης και πιο έξυπνοι; Εξερευνήσαμε μέσα σε ένα λαβύρινθο από μελέτες και άρθρα, για να δώσουμε μια απάντηση σ’αυτό το ερώτημα . Η απάντηση που βρήκαμε είναι διπλά καθοριστική. 1) Το τρέξιμο και η σωματική άσκηση εμποδίζει την γεροντική άνοια. Όποιος έχει πνευματική διαύγεια σε μεγάλη ηλικία, μπορεί να μειώσει ή και να αποτρέψει την πιθανότητα γεροντικής άνοιας. Μια τέτοια νοητική υγεία μπορεί να επιτευχθεί με στοχευμένη εξάσκηση της μνήμης αλλά και με τη σωματική άσκηση.
Αυτό τουλάχιστον απέδειξε μια αυστριακή μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Υγείας της Βιέννης, με επικεφαλής τον Robert Fiddler. Η μελέτη περιλάμβανε πάνω από 50 εθελοντές ηλικίας άνω των 60 ετών, που ήταν ενεργοί σαν μαραθωνοδρόμοι ή ποδηλάτες, καθώς και μια δεύτερη ομάδα εθελοντών χωρίς καμία σωματική δραστηριότητα. Οι εθελοντές έπρεπε να βρουν λύσεις σε προβλήματα υπολογισμών, και να συμμετέχουν σε διάφορα τεστ αξιολόγησης της μνήμης. Το αποτέλεσμα ήταν σαφές: η ομάδα η οποία αποτελούνταν από τους αθλητικά ενεργούς ηλικιωμένους, είχε μεγαλύτερη επιτυχία από τη δεύτερη ομάδα στη διαχείριση των τεστ.
2) Η αθλητική δραστηριότητα αυξάνει τον όγκο του εγκεφάλου Πως όμως προκύπτει ότι η αθλητική δραστηριότητα ευθύνεται εμφανώς με τη βελτίωση της απόδοσης του εγκεφάλου; Την απάντηση έρχεται να δώσει το αποτέλεσμα μιας άλλης μελέτης που πραγματοποιήθηκε από τον Krik Erickson στο Πανεπιστήμιο του Pittsburg το 2011. Η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PNAS. H μελέτη του Erickson απέδειξε ότι η σωματική δραστηριότητα , ενεργοποιεί τον ιππόκαμπο (µια µάζα εγκεφαλικού ιστού που βρίσκεται µέσα στον κροταφικό λοβό). Ο ιππόκαμπος έχει μια μεγάλη επιρροή στην ανθρώπινη μνήμη, αλλά συρρικνώνεται σε προχωρημένη ηλικία. Συγκεκριμένα ο όγκος του μειώνεται κατά 2% ανά έτος.
Ο Erickson απέδειξε ωστόσο πως η συστηματική άσκηση μπορεί να επιβραδύνει ή και ακόμη να σταματήσει τη συρρίκνωση αυτή. Έτσι, η δύναμη του μυαλού μπορεί και πάλι να αυξηθεί..
3)Τα ποντίκια δρομείς μαθαίνουν γρηγορότερα. Για να μάθουν, πώς το τρέξιμο επηρεάζει τον εγκέφαλο, μια ομάδα νευρολόγων του Αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης, πραγματοποίησε μια μελέτη με δύο ομάδες ποντικών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, μετά από λίγες ημέρες, χιλιάδες νέα κύτταρα του εγκεφάλου σχηματίζονται σε μια περιοχή, που σχετίζεται με τη δημιουργία και την ανάκτηση των αναμνήσεων.
Μέχρι τώρα, oι μελέτες των παραπάνω επιστημόνων συμπίπτουν. Αλλά τι αλλάζει εδώ; Το πείραμα περιλάμβανε δύο ομάδες των ποντικών, με την πρώτη ομάδα να έχει συνέχεια πρόσβαση σε ένα τροχό και τη δεύτερη όχι. Στη συνέχεια, τα ποντίκια ήρθαν αντιμέτωπα με ένα πρόβλημα, του οποίου η σωστή λύση έδινε την ανταμοιβή. Το αποτέλεσμα: τα αθλητικά, δραστήρια ποντίκια, μπορούσαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση, με υψηλότερο βαθμό δυσκολίας από τη δεύτερη ομάδα. Η ικανότητα μάθησης των ποντικών, είχε βελτιωθεί πολύ. Αποδεικνύεται λοιπόν έτσι, ότι απλά τρέχοντας, γινόμαστε και πιο έξυπνοι. Ίσως όμως αυτό να μην ισχύει τόσο απόλυτα γενικευμένο. Τα οριστικά αποτελέσματα πάνω στη βελτίωση της ανθρώπινης μνήμης μπορεί να μην είναι τόσο σαφή, όσο στο πείραμα με τα γνωστικά μοτίβα των ποντικών.
Συμπέρασμα: Το τρέξιμο μπορεί να βελτιώσει την απόδοση του εγκεφάλου μας και να βοηθήσει στην πρόληψη της άνοιας, αλλά αυτό ουσιαστικά, είναι μέχρι στιγμής, μόνο ένα “μπορεί”.
ΠΗΓΗ: joggen-online.de
